Podsumowanie i lektury marca

  Marzec był dla mnie całkiem udanym miesiącem jeśli chodzi o lektury. Przede wszystkim sięgnęłam w końcu po "Pana Lodowego Ogrodu", do którego powymierzałam się już od bardzo dawna. Ponadto przeczytałam kilka innych książek, również pochodzących z moich zbiorów i chociaż Poczekalni nie udało mi się odchudzić, zbyt wiele nabytków przywitałam w marcu, jednak i tak jestem zadowolona z wyników. 

   A w liczbach wygląda to tak: Przeczytałam tylko 6 książek, więc ilość nie jest jakaś porywająca, jednak ponieważ wiele z nich było dość opasłych, to ogólny wynik przeczytanych stron był już na całkiem przyzwoitym poziomie 2130 stron co dało ponad 69 stron dziennie. Jeśli zaś chodzi o lektury, które pojawiły się u mnie w tym miesiącu, to było ich aż 10, co przy 5 pozycjach przeczytanych, które od dłuższego czasu grzały miejsce w Poczekalni, znów dało wynik niekorzystny. Cóż... nałogowe uzupełnianie bibliografii niektórych autorów ma swoje wady.

   A kolejno w moje ręce wpadły:

   Połamany ludzik Roland i Nicolas Topor

   To dość nietypowa książeczka, pełna ilustracji wykonanych przez pięcioletniego Nicolasa i obdarzona komentarzami pisarza. Czytało mi się ją dość przyjemnie, zaś rzeczywistość widziana oczami pięciolatka niejednokrotnie potrafi zaskoczyć. Jest to pozycja zdecydowanie przeznaczona dla fanów autora i koneserów jego twórczości.

   Dożywocie Aleksander Fredro

  Naszło mnie w tym miesiącu na kolejną z komedii mojego ulubionego polskiego komediopisarza. Jest to opowieść o manipulowaniu innymi, w celu osiągnięcia rozmaitych, nie zawsze wymiernych, korzyści. Jak zawsze u autora możemy spodziewać się zarówno humoru sytuacyjnego, jak i związanego z charakterami bohaterów. Zabawnie i nieco refleksyjnie, czyli Fredro jakiego najbardziej lubię.

   Pan Lodowego Ogrodu Jarosław Grzędowicz

   Po wielu zachętach z różnych stron, w końcu postanowiłam zaspokoić swoją ciekawość i pomimo nieco przerażającej objętości całego cyklu udało mi się po niego sięgnąć. A wrażenia mam wyborne, o czym mogliście się przekonać po lekturze którejś z recenzji, od lekkiego znużenia, poprzez wciągnięcie się w fabułę aż do pełnego zachwytu. Zdecydowanie jest to seria godna polecenia każdemu miłośnikowi fantastyki.

  Dekorastor Boris Akunin

   Jest to szósty tom cyklu, którego bohater jest charakterystyczny i charyzmatyczny Erast Fandorin. Nie miałam okazji poznać jego wcześniejszych przygód, jednak nie przeszkodziło mi to zupełnie w czerpaniu przyjemności z lektury tej kryminalnej opowieści. Zagadka, jaką musi rozwiązać detektyw mnie zaintrygowała, a tropy skutecznie wprowadziły w błąd. Książka idealnie nadaje się jako lekki przerywnik i spokojnie polecam ją miłośnikom klasycznych kryminałów. Przeczytana dzięki uprzejmości portalu Lubimy czytać, zrecenzowana już, choć z publikacją muszę się na razie wstrzymać.

   I pod takim znakiem upłynął mi ubiegły miesiąc. Objętościowo i ilościowo dominuje fantastyka, w postaci trzech tomów tetralogii Jarosława Grzędowicza. W planach na kwiecień znalazło się między innymi zakończenie tego cyklu oraz sporo lektur zamówionych, tak dla odmiany w porównaniu z marcem.