Postanowiłam opublikować na blogu epitafia pochodzące z forumowych zabaw. Odnoszą się one do użytkowników dwóch forów internetowych, Forum Twierdzy Insimilion (http://forum.insi.pl/index.php), na którym bytuję już od dość dawna oraz forum Pratchettowym (http://forum.pratchett.pl/), gdzie zjawiłam się dość niedawno, a gdzie zainicjowałam zabawę w epitafy. By epitafia były bardziej zrozumiałe, postaram się zamieścić też krótkie informacje o ich adresatach i historii powstania. Dzisiaj tylko porcja epitafiów z pierwszego forum. Później dodam te pratchettowe.
Iselor to kolekcjoner gier komputerowych:
Tu spoczywa Iselor
Żywcem pogrzebany przez zbiory obfite
Zostały tylko kości
Kurhanem z płyt nakryte.
Dioda monitora, niczym znicz się żarzy
Czy kto zapłacze? Może to się zdarzyć...
Silmoren, jest podobnie jak ja moderatorem forum, dopiski jako moderatorzy dokonujemy w kolorze zielonym:
Przechodniu drogi, przysiądź tu na chwilę
Spójrz! Żałobników kondukt długi aż na milę!
Kogoż to chowają?, spytać pewnie raczysz.
A to Silmorena świat już nie zobaczy,
Jak zginał? Nikt nie wie, pewnie podpadł komu
Gdy zielonej kredki nie zostawił w domu.
Tremirenes z kolei, sam stwierdził, że wierszy pisać nie umie:
Tremirenes tu spoczywa. Poetą chciał być wielkim
Rymy układał, ze skutkiem mizernym
I chociaż muzie swej pozostał wiernym
Komuś jego wiersz okazał się zbyt ciężkim
Zginął nagle, tragiczny los go spotkał
Teraz robaki drażą go od środka.
Bot, to użytkownik, a może troll, jakich wiele:
Botcie! Kim żeś był? któż to zgadnie teraz
Gdy zwały ziemi nad Tobą spoczywają.
Choć zapisać w pamięci próbowałeś się nie raz
To jednak inni Cię nie pamiętają.
Żegnaj duszo zbłąkana, łzę otrę ukradkiem
By nikt mej słabości nie widział przypadkiem
Mith, jako jedyna oprócz mnie na tamtejszym forum jest fanką Closterkellera, epitafium było naszpikowane linkami do ich piosenek na Youtube:
Jak o kamień deszcz spadają moje łzy
Mith w grobie snem wiecznym już śpi
Siała wokół śmierć niczym Tiziphone
Nikt jej nie przekonał, że to zabronione
Na nic to, odeszła pamiętam jej grzech
Mogę tylko patrzeć, taki straszny pech...
Iluzyt, tyle mi zostało, fortepian cicho gra
Tak się boję bólu, a on do dzisiaj trwa...
Enigmatycznie w stylu nagrobków spotykanych w Baldurs Gate, Orick jest Mistrzem forumowych RPG:
Tu spoczywa Orick
Odpis nie spodobał się wszystkim...
Alan Wolf, żart z głaskaniem zrozumiały jest dla nas obojga:
Tu Alan spoczywa
Wilkiem czasem zwany
Jak zginał spytacie?
Został zagłaskany!
Kolejny enigmatyczny nagrobek, tym razem ofiarą był Tallos, student psychologii:
Tu spoczywa Tallos
Zrobił o jedną psychoanalizę za dużo...
Tu podobno znaleźć można Serenity szczątki doczesne
I choć zebranym może się to wydać bolesne
Ona szczęśliwa
na zachód odpływa
Ot i tyle. Nie ma tego zbyt wiele, jak zwykle czekam na komentarze.
Świetne! Wszystkie :)
OdpowiedzUsuńHej :) Nominowałam Twój blog do Liebster Blog Award
OdpowiedzUsuńDziękuję ślicznie za nominację. Z zasady jestem wrogiem wszelkich łańcuszków, więc ograniczę się do odpowiedzi na Twoje pytania. Post pojawi się niebawem.
UsuńBasiu, a czy ja już ci wspomniałam, że to epitafium każę sobie wyryć na nagrobku? Jest naprawdę przecudnej urody :)
OdpowiedzUsuńOj tam, oj tam :) po prostu wiedziałam gdzie uderzyć :) (akcja mikołajkowa mocno w tym pomogła) Bardzo się cieszę, że Ci się podoba.
Usuń