Piętnaście kroków

Autor: Grzegorz Gortat

Wydawnictwo: Ezop

Rok wydania: 2015

Stron: 252

   Kwestia życia po śmierci od wieków intrygowała rozmaitych twórców. Kolejne powieści ją poruszające oraz ich popularność świadczą tylko o tym, że jest to wciąż jeden z bardziej intrygujących motywów literackich. Grzegorz Gortat porusza problem życia po życiu w swoje najnowszej powieści „Piętnaście kroków”.

   Eryk Kafka, główny bohater i jednocześnie narrator przedstawionej historii,rozpoczyna kolejny zwyczajny dzień. Przynajmniej tak mu się przez jakiś czas wydaje, gdyż dość szybko zauważa swoją pomyłkę . Okazuje się, że jest duchem, przeniósł się w zaświaty, gdzie spotkał podobne, bezcielesne istoty. Ma przed sobą zadanie do wykonania, choć nie do końca zdaje sobie sprawę z tego, na czym ma ono polegać. Przez większą część opowieści błądzi w całkowicie obcych realiach i szuka odpowiedzi na kształtujące się w jego głowie pytania.

   Oprócz duchów, przedstawione uniwersum zamieszkują anioły i demony. To właśnie te pierwsze mają dla Eryka specjalne zadanie, przez które jego dusza, zamiast spoczywać w pokoju, wędruje po doczesnym świecie. Agenci drugiej strony konfliktu między dobrem a złem pojawiają się sporadycznie jako siła utrudniająca wykonanie misji. O istocie najwyższej – Stwórcy – jedynie się wspomina, nie znajdziemy w książce żadnego sposobu jego przedstawienia. Wiele innych aspektów wykreowanej rzeczywistości również pominięto milczeniem. Na próżno możemy szukać odpowiedzi na pytania: jak, po co i dlaczego. Przedstawiony zostaje jedynie wyrywek świata, którego tajemnic nie dane będzie nam zgłębić.

   Jedenastoletni bohater książki jest typowym nastolatkiem. Ma kochających rodziców, przeżywa pierwszą miłość, a w szkole regularnie prześladuje go kolega z klasy. Nagła zmiana, jaka zaszła w jego egzystencji każe mu odrzucić wszystko, co do tej pory było dla niego cenne. Eryk jest chłopcem wyjątkowo spokojnym jak na swój wiek. Stoicyzm, z jakim podchodzi do niesamowitych wydarzeń, w które został wplątany, wydaje się nienaturalny. Nie daje się ponieść emocjom, a swą misję wypełnia z zaskakującą cierpliwością. Zresztą, dwoje innych bohaterów, Jo i Marcin, również wyjątkowo spokojnie i z pełnym zrozumieniem podchodzi do kwestii rozmowy z duchem.

   W książce natrafimy na pierwszoosobową narrację, a całą historię poznamy z perspektywy Eryka, w pełni zgłębiając jego przemyślenia na temat życia w zaświatach. Język w powieści niczym się nie wyróżnia, a co ważne - nie przykuwa też specjalnie uwagi, przez co lekturę można odebrać jako nieco nijaką. Nie wzbudziła we mnie większych emocji, a nieśpieszne tempo wydarzeń również nie zachęca do lektury.

   W przedstawionej wizji zaświatów duchy dość bezpośrednio wpływają na życie innych, zmuszając ich do działania i ujawniając skrywane tajemnice. Mogło by to być całkiem ciekawe, jednak takie nie jest. Liczne niedopowiedzenia nie budzą zainteresowania, a raczej sprawiają wrażenie, że opowieść jest niekompletna. Akcja również nie przyciąga zbyt wiele uwagi przez co powieść wydaje się nudna. Z drugiej strony jednak, takie stonowane i pozbawione emocji podejście nie jest często spotykanym zabiegiem w literaturze młodzieżowej. Trudno mi tę książkę polecić, gdyż mnie wizja przedstawiona przez autora nie oczarowała, jednak nie wątpię, że są osoby, którym tak wykreowany świat przypadnie do gustu.

Za książkę serdecznie dziękuję portalowi Sztukater.