Gawędy o wilkach i innych zwierzętach

Autor: Marcin Kostrzyński

Wydawnictwo: Świat książki

Rok wydania: 2018

Osoby Marcina Kostrzyńskiego nie kojarzyłam w ogóle, a ponieważ lubię opowieści o zwierzętach – również tych najczęściej spotykanych i najzwyklejszych, to gdy trafiła się okazja kupiłam „Gawędy o wilkach i innych zwierzętach”. Spodziewałam się szeregu ciekawych opowieści, czegoś podobnego do „Wilków” Adama Wajraka, może tylko nieco mniej tematycznego i dokładnie taką książkę otrzymałam.

„Gawędy o wilkach i innych zwierzętach to zbiór historii, opowieści z życia autora i jego mieszkania w chatce pośrodku lasu. Część opowieści oczywiście poświęcona jest wilkom, tym znalezionym, potrąconym przez samochód, które trafiły do ośrodka rehabilitacyjnego i tym, które autor filmuje na co dzień. Wśród jego bohaterów znajdziemy jelenie, dziki, sarny, wilki, ale też wiewiórki, susły, czy lisy. 

Marcin Kostrzyński nie tylko mieszka w środku lasu, zajmuje się też filmowaniem zwierząt w możliwie nieinwazyjny sposób, tak by uchwycić je w naturalnym środowisku i w ich naturalnych zachowaniach, Wspomina w książce o drodze jaką przebył przeobrażając się z aktywnego myśliwego w miłośnika zwierząt, spędzającego godziny na przeglądaniu materiałów z fotopułapek i dokarmiającego zwierzaki w potrzebie. Filmowa droga autora wspomniana jest wielokrotnie, gdyż Marcin Kostrzyński prowadzi kanał na Youtube i profil na Facebooku poświęcone życiu leśnych zwierząt oraz prowadzi akcje edukacyjne skierowane do najmłodszych.

Marcin Kostrzyński pisząc o zwierzętach widzi w nich stworzenia co najmniej równe człowiekowi pod względem emocjonalnym i społecznym. Zwraca uwagę na silne relacje między poszczególnymi osobnikami obserwowanych gatunków oraz na siłę relacji, jakie udało mu się nawiązać z tymi zwierzakami, które miał pod swoją opieką. Podkreśla jak różne osobniczo są pod względem zachowania, dostrzega ich zdolności adaptacyjne i umiejętność uczenia się. W jakimś stopniu stają się one ludzkie, jednak autor wielokrotnie powtarza, że nie można na nie patrzeć z ludzkiej perspektywy i przykładać do nich naszej moralności.

„Gawędy o wilkach i innych zwierzętach” czyta się wybornie. To opowieści, czasem smutne, częściej jednak optymistyczne. Wielokrotnie humorystyczne. Autor wspomina swoje mniejsze lub większe potknięcia na drodze w stawaniu się przyjacielem zwierząt. Napisane są przystępnym i plastycznym językiem. Autor niczego nie narzuca, gdy pisze o swoich obserwacjach dotyczących emocjonalnej strony zwierząt za każdym razem powtarza, że pisze na podstawie swoich obserwacji nie stawiając się w roli eksperta, a jedynie entuzjasty o sporej, nabytej w praktyce wiedzy.

„Gawędy o wilkach i innych zwierzętach” to nie tylko pasjonująca lektura, to również książka potrzebna, by uświadomić ludzi w kwestiach postępowania z dzikimi zwierzętami. Autor wielokrotnie interweniuje w życie leśnych zwierząt, zawsze jednak są to zwierzaki wymagające pomocy lub opieki. Przestrzega przed bezmyślnym i bezrefleksyjnym rzucaniem się z pomocą, gdy nie ma się o niej pojęcia. Ostrzega, jak szkodliwa może ona być. Jednak „Gawędy...” to nie tylko książka w sporej mierze edukacyjna, to również zbiór niesamowitych opowiadań, historii z lasu wziętych, które śmieszą i wzruszają.